Στάζει κι απόψε στην μικρή την κάμαρά μου, ντόμινο παίζει η βροχή με την καρδιά μου.. Το χέρι μου άπλωσα σφιχτά να σ'αγκαλιάσω τα μάτια μου έκλεισα, φοβάμαι μη σε χάσω......Μες στη καρδιά μου, σαν παιδί απορρημένο, κρατώ το χρώμα σου, με ήχους στολισμένο. Ήρθες την ώρα που μονάχος είχα μείνει, θα'σαι για μένα, τ' ανεκτίμητο στολίδι.....Στάσου στο φως μια σκιά σου να κρατήσω, και στην ψυχή μου την μορφή σου ν'ακουμπήσω.. Βαθειά στη σκέψη μου, στ'αλέγρα όνειρά μου, θα σε κρατώ στην αγκαλιά μου ομορφιά μου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου